Prof. dr hab. Stefan Mynarski

Profesor dr hab. Stefan Mynarski (ur. 1.12.1935 r. w Starej Wsi k/ Oświęcimia; zm. 25.11.2006 r. w Krakowie) był z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie związany przez całe swoje życie zawodowe. Tu studiował (1955-1960, Wyższa Szkoła Ekonomiczna), tu rozpoczął swoją pracę zawodową (16.03.1960) i uzyskał tytuł doktora nauk ekonomicznych (31.01.1966 r., tytuł rozprawy: Wpływ dochodu i składu osobowego rodziny na wielkość i strukturę jej wydatków).  Jego kolokwium habilitacyjne miało miejsce 10.01.1973 roku na Radzie Wydziału Gospodarki Narodowej Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu (tytuł rozprawy: Cybernetyczne aspekty analizy rynku). Tytuł naukowy profesora zwyczajnego uzyskał 14 lutego 1985 roku.

Swoją pracę zawodową rozpoczął od stanowiska asystenta (1960 r.), potem był starszym asystentem (1961 r.), a następnie adiunktem (1966 r.) w Katedrze Obrotu Towarowego Instytutu Ekonomiki Obrotu Towarowego Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie. W roku 1974, jako docentowi, powierzono mu funkcję kierownika Zakładu Analizy Rynku w tej samej Katedrze. Będąc profesorem zwyczajnym (już Akademii Ekonomicznej w Krakowie, 1978 r.) objął stanowisko najpierw zastępcy dyrektora (lata 1978-1984), a następnie dyrektora (lata 1984-1987) Instytutu Ekonomiki Obrotu Towarowego. W okresie od 1987 do 1990 roku pełnił zaszczytną funkcję Prorektora d/s Nauki AE w Krakowie. Dla współorganizatorów XXIV Warsztatów Metodologicznych był przede wszystkim Kierownikiem Katedry Analizy Rynku i Badań Marketingowych. Tę funkcję pełnił od 01.09.1990 roku, aż do chwili przejścia na emeryturę, co miało miejsce 30.09.2006 roku.

Jako stypendysta Fundacji Kościuszkowskiej w Stanach Zjednoczonych A.P. (1968-1969), miał możliwość poznania warunków studiowania i pracy naukowej na trzech amerykańskich uniwersytetach: University of California (Berkeley), University of Pennsylvania (Filadelfia) oraz Northeastern University (Chicago) – tak odmiennych od sytuacji w szkołach wyższych ówczesnej Polski. Być może te doświadczenia spowodowały, iż poza pracą naukową znajdował również czas na prace organizacyjne, głównie na rzecz środowiska akademickiego. Na szczególną uwagę zasługuje jego zaangażowanie w rozwój kadry naukowej oraz dbałość o wysoki poziom  kształcenia studentów. Podjął się między innymi funkcji: Pełnomocnika Rektora ds. Studenckich Praktyk Zagranicznych, członka Uczelnianej Komisji do Spraw Rozwoju Kadry Naukowo-Dydaktycznej, członka Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN, członka Komisji Senackiej do Spraw Wydawnictw oraz członka Komisji Wydawniczej, przewodniczącego Rektorskiej Komisji do Spraw Nagród dla Pracowników Nauki, przewodniczącego Senackiej Komisji do Spraw Współpracy z Zagranicą, przewodniczącego Rady Naukowej Studium Doktoranckiego w AE, członka Centralnej Komisji do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych. Był tytanem pracy. Pomimo wielu obowiązków przez trzy kadencje przewodniczył Radzie Bibliotecznej (lata 1987/1990; 1996/1999; 1999/2002). Wsparł między innymi koncepcję włączenia do programu studiów zajęć z Informacji Naukowej dla studentów przygotowujących prace końcowe. Na jego wniosek zaprzestano też udostępniania prac magisterskich i dyplomowych w Bibliotece, ze względu na notoryczne łamanie przez czytelników praw autorskich.

Biorąc pod uwagę dorobek publikacyjny, środowisko marketingowe Polski słusznie uważa go za pioniera metodologii analizy rynku i badań marketingowych. Profesor Stefan Mynarski był jednym z inicjatorów Warsztatów Metodologicznych i ich aktywnym uczestnikiem. Zawsze traktował je bardzo poważnie. Na jubileuszowych, X Warsztatach Metodologicznych, odbywających się w dniach 22-23 maja 2006 roku wspierał nas po raz ostatni.

X Warsztaty Metodologiczne, Kraków 2006 r.

Profesor Stefan Mynarski był wymagającym, ale bardzo życzliwym recenzentem i redaktorem. Pomógł wielu autorom w przygotowaniu ich prac naukowych. Był człowiekiem wyjątkowo skromnym, o wartościowym i rzetelnym dorobku naukowym. Legitymował się wieloletnim członkostwem w ESOMAR – prestiżowym Europejskim Stowarzyszeniu Badaczy Opinii Publicznej i Rynku. Jako nauczyciel i mentor odegrał ważną rolę w życiu zawodowym wielu z nas. Od pracowników własnej Katedry wymagał więcej niż od innych, ale można było zawsze na niego liczyć. Chętnie spieszył z radą, pomocą i wsparciem. Był dla nas nie tylko autorytetem naukowym, ale i moralnym.

Prywatnie dał się poznać jako troskliwy mąż, ojciec i dziadek. Czynnie uczestniczył w życiu swojej parafii. Przez ponad 20 lat jeździł Skodą, ponieważ potrafił własnoręcznie naprawić w niej niemal wszystko (warsztat zorganizował sobie w piwnicy). Takie cechy jak dociekliwość, systematyczność i pomysłowość pomagały mu wykazać się zarówno w pracy naukowej, jak i pracy mechanika samochodowego. Na Uczelnię przychodził zawsze w garniturze, ale w domu często można go było widzieć we flanelowej koszuli. Zdaniem przyjaciół, sukcesy zawodowe niewiele go zmieniły.

Profesor Stefan Mynarski odszedł w sobotę 25 listopada 2006 roku pozostawiając po sobie wdzięczną pamięć oraz dorobek naukowy, z którego będziemy jeszcze długo korzystać.

Kolejne miejsca organizacji Warsztatów Metodologicznych
im. Profesora Stefana Mynarskiego